təəccüblü

təəccüblü
sif. Təəccüb doğuran, gözlənilməz, qəribə, heyrətə salan. Təəccüblü iş. – Həkim təəccüblü z. baxır hacılara tərəf və bir şey başa düşmür. C. M.. Murad üçün ən təəccüblü bu idi ki, bəzi adamlar uşaqdan bezir, tənhalıq arzulayırlar. M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • əcəb — sif. <ər.> 1. klas. Təəccüblü, qəribə. Oğlan, əcəb olmaz, olsa aşiq; Aşiqlik işi qıza nə layiq? F.. 2. Gülməli, əyləncəli, məzəli, çox qəribə. Zahida, sən ki bilirsən özünü hal əhli; Bir öz əhvalını bilməzsən, əcəb halın var. S. Ə. Ş.. Əcəb …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əğrəb — ə. ən qəribə, ən təəccüblü; daha qəribə, daha təəccüblü …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təəccüb — is. <ər.> 1. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz şeydən doğan güclü təəssürat nəticəsində insanda əmələ gələn hal; heyrət. Asəf onları heyrət və təəccüb içərisində Altun qəsrdən çıxardı. M. S. O.. <Nuriyyə:> . . Muradın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əcaib — sif. <ər.> 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri adi, görünməmiş. <Kərəm:> Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm. «Əsli və Kərəm». Əcaib məxluqat görünürdü: kimi buynuzlu və at ayaqlı idi, bəzisi yarıöküz, yarıadam… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çeçin — gəlməx’: (Cəbrayıl) qəribə gəlmək, təəccüblü görünmək. – Sizə çeçin gəlir? …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • etebele — (Bakı) təəccüblü. – Munun işi lap etebeledü, a! …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • əlamət — I (Qax, Yardımlı) təəccüblü. – Ne diyim, helə əlamət işlər olarmı? (Qax) II (Salyan) yaxşı, qəribə. – Bu əlamət çitdi; – Sən yap əlamət adamsan …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qəhəl — I (Biləsuvar, Cəbrayıl, Kürdəmir, Sabirabad, Zərdab) bax qaxal. – Malları qəhələ sal, çərbəndi də bağla (Kürdəmir); – Öküzdəri gəti yığ qəhələ, so:ra get (Cəbrayıl); – Gözəççi kəlləri qəhələ salıf (Zərdab) II (Zaqatala) qəribə, təəccüblü (iş). –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • naşar — I (Qafan, Laçın) qəribə, təəccüblü. – Dünyada naşar adamlar varmış (Qafan) II (Cənubi Azərbaycan, Şamaxı, Şəki) yalançı. – Əhməd naşar adamdı (Şamaxı) III (Meğri) xeyli, çox. – İdara eşiginə naşar adam yığılmışdı IV (Qazax) nadinc. – Uşax ha döyü …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bul’əcəb — ə. çox əcaib, təəccüblü, qəribə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”